Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

An quae de prudentia, de cognitione rerum, de coniunctione generis humani, quaeque ab eisdem de temperantia, de modestia, de magnitudine animi, de omni honestate dicuntur?

Falli igitur possumus.: Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras.
In schola desinis.: Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Bork: Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?
Bork: Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.
Efficiens dici potest.: Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.
Bork: Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Illa tamen simplicia, vestra versuta. Sed ille, ut dixi, vitiose. Bork Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.

Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic
hi mihi videntur facere melius quam dicere.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Duo Reges: constructio interrete. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.
Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt.
Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.

Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.
Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?